A Alameda compostelá é un dos principais referentes da capital galega pola súa localización na beira da zona monumental e da zona urbana, que conecta directamente co fin do barrio franquista.
Por iso canaliza unha gran afluencia turística desde a Catedral de Santiago, ademais de ser unha zona de gran presenza xuvenil, universitaria e moi querida polos veciños.
O recinto natural ten unha estrutura en tres zonas que se remonta ao século XIX e representa un espazo idóneo para paseos, actividades familiares e lecer para calquera idade.
A extensión deste parque urbano alcanza os 85.000 metros cadrados no centro histórico da cidade e presenta unha gran riqueza de especies de alto interese botánico, rutas verdes e bens patrimoniais.
A carballeira de Santa Susana é o espazo máis antigo do conxunto e recibe este nome da famosa carballeira que rodea a Capela. Ademais deste monumento relixioso, o recinto conta con diversos elementos de interese turístico e ambiental, como o monumento a Daniel Rodríguez Castelao.
De feito, o recinto supón unha homenaxe a destacadas figuras das letras e da cultura cuxo percorrido vital estivo moi ligado a Santiago de Compostela.
As esculturas de Rosalía de Castro, Ramón María del Valle-Inclán, Isaac Díaz Pardo ou Federico García Lorca acompañan aos visitantes durante a súa andaina e representan un atractivo especial desde o punto de vista turístico, que achega moito máis valor a este conxunto verde.
O bulevar está formado por unha zona axardinada con árbores de diferentes especies (acacias, chopos, plátanos), que se estende desde Porta Faxeira ata as escaleiras do extremo oeste do parque. A rúa céntrica ten o coñecido monumento ás Marías, en homenaxe a unhas irmás que acudían todos os días a pasear pola zona.
Os camiños que conforman o recinto estiveron destinados, no seu día, a distintos estratos sociais: o da dereita para as clases populares, o central para o señorío e nobres, e o da esquerda para os profesionais con estudos académicos, o que se atopaba no seu día para os distintos estratos sociais. profesores e relixiosos.
A Ferradura, pola súa banda, é o xardín que une os dous extremos de todo o espazo natural. O Paseo dos Leóns presenta dúas columnas dobres pechadas por un arco e figuras sobre esta especie animal, mentres que a fachada oeste está configurada polo Paseo de Bóveda, o Paseo das Letras Galegas ou o Paseo da Ferradura.
Esta zona destaca polos seus monumentos, fontes, estanques ou as citadas esculturas que se dedican ás senlleiras das nosas letras.
