A Igrexa da Compañía, tamén coñecida como Igrexa da Universidade, foi construída polos xesuítas no século XVII en Santiago de Compostela.
O templo atópase nun lugar singular, xusto na Praza de Mazarelos e xunto á Facultade de Xeografía e Historia, un dos bens máis emblemáticos das instalacións educativas da Universidade de Santiago.
A construción do edificio, de estilo barroco, rematou en 1767. O conxunto pertenceu ao Colexio da Compañía de Xesús ata a expulsión da orde dos xesuítas de España. Posteriormente, a partir de 1769, pasou a ser capela da universidade.
O edificio foi obxecto de estudo, ata hoxe, polos historiadores da arte, pola súa sinxeleza e aparente ausencia de ornamentación. Este feito deu lugar a innumerables discusións e debates no sector intelectual, tanto sobre o seu estilo como sobre a propia cronoloxía.
Antonio Bonet Correa considerou a obra como a primeira construción de estilo clasicista da capital galega, o que levou a que se lle atribuíse a Gaspar de Arce.
Entre os principais argumentos achegados pola investigadora destacou a situación da tumba do arcebispo Francisco Blanco Salcedo, a adaptación da capela de San José á capela maior e a impresión de que a fachada actual non se axusta á estrutura interior e ao estilo xeral da igrexa.
Non obstante, este argumento foi desmentido por outros peritos como Ramón Otero Núñez, debido aos materiais presentes nos danos do citado sepulcro ou á supresión do escenario da Asunción, que figura no seu contrato de execución, entre outros.
En todo caso, a fisionomía da igrexa da Compañía en Compostela cambiou substancialmente desde que a Universidade de Santiago e o Colegio del Sancti Spiritus se encargaron da mesma tras a expulsión dos xesuítas.
Un estudo de José Manuel B. López Vázquez detalla que as novas actuacións realizadas no edificio levaron á construción dos muros exteriores, para soportar a cuberta da metade mellor, ou á supresión de escudos de pedra na fachada e na capela de San Xosé.
Así, modificáronse as imaxes da fachada, pasando de representar a San Ignacio e San Francisco Javier a San Pedro e San Pablo.
O autor considera que o templo respondeu tanto á época na que foi construído como ao estilo predominante da época, inequívocamente barroco e unha alternativa estilística novidosa ao clasicismo vixente na cidade ata entón.
Na actualidade, o edificio utilízase como sala de exposicións e sede da Orquestra da Universidade de Santiago de Compostela e destaca polo seu retablo maior barroco custodiado no seu interior, o cruceiro e o altar maior. Os horarios de visita do templo están ligados ás mostras que se proxectan nel.
